دوربين مداربسته حافظه دار و كاربرد هاي آن

دوربين مداربسته حافظه دار

بيشتر دوربين هاي مداربسته تحت شبكه جديد، داراي اسلات كارت حافظه هستند. اين

نوع از دوربين هاي مدار بسته، مي توانند بدون نياز به دستگاه ضبط NVR، تصاوير ثبت

شده را ذخيره نمايند. اين ويژگي بسيار جالبي است زيرا با وجود آن دوربين مدار بسته مي

تواند همانند دوربين هاي معمولي تصاوير را بر روي كارت حافظه ذخيره كند. اصطلاح

in micro SD built در دوربين هاي مدار بسته، به معني وجود قسمتي داخلي براي خواندن

و استفاده از كارت حافظه است. زماني كه مشخصات موجود در ديتاشيت يك دوربين IP

نگاه مي كنيد، مشاهده مي كنيد كه بسياري از آنها از كارت هاي حافظه، SD SDHC يا

SDXC پشتيباني مي كنند. اما دقيقا هر كدام چه معني دارند؟ اين نام ها مربوط به

حداكثر ظرفيت ذخيره سازي كارت ها است. ظرفيت كارت نيز از جمله موارد مهم براي

ذخيره تصاوير است. ظرفيت كارت حافظه با توجه به نوع دوربين ها، مي تواند تا حدود

۱۲۸ گيگابايت باشد كه امكان ذخيره تصاوير ويدئويي را تقريبا به مدت يك هفته فراهم

مي كند. از جمله قابليت هاي بارز اين دوربين، مي توان به امكان ضبط تصاوير، مستقل از

دستگاه هاي ضبط اشاره نمود. بنابراين در صورتي كه به هر دليلي ارتباط ميان دوربين و

دستگاه قطع شود، دوربين مي تواند به صورت خودكار، تصاوير را در داخل SD Card ذخيره

كند. وجود اين قابليت در دوربين هاي مدار بسته يك راه اقتصادي براي نگهداري از تصاوير

ضبط شده در هنگام خرابي دستگاه ضبط NVR است. در كنار مزاياي ذكر شده اين دوربين

ها داراي معايبي نيز هستند. از مشكلات اين دوربين هاي مدار بسته، مي توان به ظرفيت

كم كارت هاي حافظه اشاره كرد. فضاي ذخيره سازي اين SD كارت ها در مدت زمان كمي

كوتاه اشغال مي شود. در نتيجه بهتر است از اين قابليت بيشتر به منظور يك قابليت

پشتيبان و در مواقع اضطراري استفاده گردد. به طور كلي از لحاظ امنيتي، توصيه مي گردد

ذخيره سازي تصاوير در كارت هاي حافظه، انجام نشود. زيرا روش چندان قابل اطميناني

نيست.